این که اولین بار چه سالی یک روز جهانی به نام عمه، خاله، دایی و عمو نام گذاری شد، دقیقا مشخص نیست اما می‌توان گفت مدت‌هاست مردم جهان روزی را برای خواهر و برادر والدین خود یعنی کسانی که بیشتر از هر فامیل و آشنای دیگری در کودکی به پدر و مادرشان نزدیک بودند، جشن می‌گیرند. کلمه عمه از کلمه فرانسوی tante گرفته شده و عمو هم ریشه فرانسوی دارد و از کلمه oncle گرفته شده است. ریشه و قدمت هر دو این واژه‌ها حتی به دوره‌های زمانی خیلی دورتر در تاریخ برمی‌گردد و به ترتیب از ریشه واژه‌های لاتین amita و avunculus گرفته شده‌اند. دایی‌ها، خاله‌ها، عمه‌ها و عموها در بسیاری از جوامع بشری نقش‌های مهم و اساسی در زندگی افراد دارند. به عنوان مثال قدیم ها و در قبیله‌هایی از غنا به همه این افراد بعد از تولد یک فرزند از طرف پادشاه، هدایای نفیسی داده می شده زیرا معتقد بودند آن‌ها در تربیت خواهرزاده و برادرزاده‌های خود مهم‌ترین نقش را دارند. همه ما در زندگی به پدر و مادر خود بیشترین اعتماد را داریم و عمو، عمه، دایی و خاله اساسا در جایگاه دوم بعد از والدین قرار می‌گیرند. در فرهنگ‌ بسیاری از کشورهای دنیا، هر فردی که بزرگ‌تر از شماست و با والدین تان ارتباط نزدیکی دارد به اندازه یک عمه یا دایی و... قابل احترام است و مورد احترام جامعه قرار می‌گیرد. بسیاری از نمونه‌های فیلم‌ها و کتاب‌های مرتبط با موضوع خاله و دایی، عمو و عمه در سینمای جهان، ادبیات و تلویزیون وجود دارند که از بارزترین آن‌ها سریال The Fresh Prince of Bel-Air (تجدید دیدار شاهزاده تازه هوای بل) اشاره کرد که در آن، ویل اسمیت تربیت خواهرزاده‌اش را برعهده می‌گیرد و راه و رسم درست زندگی کردن را به او می‌آموزد.